Μαγαζιά και δρόμοι ντυμένα με πολύχρωμα λαμπάκια.Κόσμος πάει και έρχεται τυλιγμένος σφιχτά για να ξεφύγει από το κρύο.Από το κρύο της καρδιάς όμως είναι που οφείλουμε να προστατευτούμε.
Και δεν είναι μόνο εκείνο που κάνει τις καρδιές να σκληραίνουν,να ψυχραίνουν απέναντι στους άλλους.Είναι κι εκείνη η ψύχρα που αφήνει η αίσθηση του πόνου,της απώλειας,της θλίψης,του φόβου.Και δεν αφήνει την καρδούλα σου να νιώσει την αγάπη και τη ζεστασιά που τόσο έχει ανάγκη.Σε παρακαλώ,φέτος κάνε μια προσπάθεια να αφήσεις πίσω ότι πονάει.Όχι να το ξεχάσεις.Αυτό ξέρω πως δεν γίνεται.Μα βρες μια θέση στην καρδιά σου και άφησε το εκεί χωρίς να το αφήσεις να κάνει βήματα στο παρόν και να σου συντρίβει την κάθε ευτυχισμένη στιγμή.Την κάθε μικρή όμορφη στιγμούλα που παλεύει να βρει η ψυχή σου για να ανασάνει.
Και επιτέλους σταμάτα να φοβάσαι να ζήσεις την ευτυχία.Είτε γιατί μπορεί βαθιά μέσα σου να πιστεύεις πως δεν την αξίζεις,είτε επειδή δεν έμαθες ή δεν σου έμαθαν ποτέ να ζεις και να χωράς μέσα της.Ξέρεις συμβαίνει επίσης πολλές φορές,όταν ζούμε για χρόνια σε μία κατάσταση δύσκολη να βολευόμαστε άθελα μας μέσα της.Και επειδή ως γνωστόν καμία αλλαγή δεν είναι εύκολη μα ούτε και ανώδυνη δεν θέλουμε να ξεφύγουμε από αυτήν.
Αυτό συμβαίνει πολλές φορές και με τη θλίψη.Μαθαίνουμε να ζούμε μαζί της και μας είναι δύσκολο να αποτραβηχτούμε από αυτήν.
Μα σκέψου αν δεν προσπαθήσεις λίγο και συ,μπορεί να έρθει κάποια μέρα που θα σταθείς για λίγο να κοιτάξεις τη ζωή σου ως εκείνη τη στιγμή και ίσως τότε συνειδητοποιήσεις πόσα όμορφα έχασες..
Δεν θα είναι κρίμα;
Γι αυτό σου λέω,χαμογέλασε,κράτησε όσο μπορείς τα βήματα σου στο σήμερα και ζήσε.
Πάντα θα υπάρχει πόνος όσο θα ζούμε.Μα κι αυτός έχει μια ευλογία μέσα του.Αλλά δεν είναι μόνο αυτό η ζωή μας.Είναι και χαρά κι ας κρατάει λίγο.Και κάποιες φορές είναι στο χέρι μας να τη διατηρούμε λίγο παραπάνω.Αρκεί να τη βλέπουμε και να την αναζητούμε.
Εύχομαι να έχεις τα μάτια σου στραμμένα στο φως.Περισσότερο στο φως.
Και πάντα μέσα στα σκοτάδια που θα έρθουν να μπορείς να διακρίνεις έστω και μια μικρή αχτίδα.
Τι καλά που κάνεις και μιλάς με αυτά τα απλά και τρυφερά λόγια για ότι πονάει τόσο κόσμο γιατί είναι στο χέρι μας ν' αφήσουμε το φως που πάντα υπάρχει να τρυπώσει και να μείνει στις καρδιές μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι με όλη μου τη καρδιά φωτεινές γιορτές, όπως εσύ τις αισθάνεσαι!
ΑΦιλάκια πάντα καρδιάς! :)
Μεγάλο κρίμα! Και με πόσες αιτίες -αφορμές παγώνει η καρδιά μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλό όσο την προφυλάσσουμε, τόσο την παγώνουμε και της στερούμε ευκαιρίες να ζεσταθεί.
Ωραίο κείμενο!
Καλή εβδομάδα εύχομαι!
Καλή μου, μήπως υπάρχουν και κάποιες ιδέες και απόψεις που ενοχοποιούν την όποια μας διάθεση να χαρούμε τη στιγμή μας ; μήπως την μικρή μας ευδαιμονία την βαφτίζουν "υλική" και μας γεμίζουν ενοχές ; μήπως μας έχουν ποτίσει με μια σειρά απαγορεύσεων και αποκλεισμών ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε κάθε περίπτωση κρατώ την παραίνεσή σου.
Καλές γιορτές να έχουμε.